Zondag 8 september 2013

Regen, regen, regen....we bekijken buienradar. Nog even wachten. En dan gaan we toch maar op stap.
Vandaag is onze laatste etappe van het Zuiderzeepad.
Een bijzondere etappe als we denken aan alle kilometers die we hebben afgelegd. Maar heel speciaal dat we vandaag ons einddoel zullen halen.

Het regent nog behoorlijk als we starten in Bakhuizen en wandelen via de Koaiwei  op een pad langs sloot en bosrand.
En dan langzaam wordt het droog. We gaan de dijk op en klimmen weer over de hekken en komen aan in Mokkebank.
De route gaat verder door de graslanden. Inmiddels schijnt zelfs de zon. Na het passeren van een klein haventje bereiken we Roode Klif. De Roode Klif dankt zijn naam aan de rode kleur (geoxydeerd ijzer) van het Keileem.
We vervolgen de route over de dijk. Het IJsselmeerwater klotst hier gezellig direct tegen de dijk. Via het Johan Frisokanaal lopen we richting Stavoren.
En daar zien wij haar staan de Vrouwe van Stavoren. Het beeldje waarover de legende gaat dat door haar Stavoren door de zandplaat in de haven onbereikbaar was geworden voor de grote schepen.
Voor ons niet onbereikbaar want we komen aan bij het eindpunt van het Zuiderzeepad.

Als we omkijken kunnen we het niet zien
maar we weten waar we vandaan komen.
Het was de moeite waard om het Zuiderzeepad te lopen.
Bijzonder en uniek om op deze wijze het verleden en heden te kunnen ervaren.

En als we vooruit kijken…….dat zien we bij de volgende LAW route wel.

Totaal gelopen 405 km